Werkbezoek Mongolië
Mei 2024
Het vierkoppige bestuur is net terug van een bezoek aan het projectgebied in West-Mongolië. Het was goed om de verschillende projecten te bezoeken om zo een goed beeld te krijgen van de stand van zaken. We werden enthousiast begeleid door Lena, de directeur van onze partnerorganisatie in Mongolië en zij heeft ons geweldig geholpen door alles te vertalen van het Kazachs in het Engels en door onze vele vragen te beantwoorden. We werden gastvrij onthaald door de nomadengezinnen in de verschillende gemeenten en ook was er tijd om de bestuursleden van de NGO Source of Steppe Nomads te ontmoeten, waaronder de nieuwe bestuursleden dr. Maka en Meirjan.
We hebben ontzettend veel gedaan en gezien in de vrij korte periode dat we in het projectgebied waren en hebben ook erg genoten van het fantastische landschap.
We vliegen samen met Lena van Ulaanbataar naar Olgii waar we opgehaald worden door chauffeur Nurka in een Russische UAZ-452. Na een korte stop bij een van de supermarkten, gaan we al snel op weg naar onze eerste bestemming: District Ulaankhus. Net op tijd voor het donker wordt om 4 projecten te bezoeken.
We rijden eerst naar een bodemerosie project zo’n 5 km buiten Ulaankhus. Hier hebben we bomen gedoneerd. Deze worden langs de rivier geplant tegen bodemerosie en ter bescherming tegen de dieren, zodat het gras goed kan groeien. Het gras wordt na de zomer gedroogd en in de winter aan de dieren gegeven. Er is ook een groot hek geplaatst. Als wij komen kijken is er een grote groep seizoenarbeiders druk aan het werk om gaten te graven voor de bomen. De mannen worden betaald door de lokale overheid en de gebruikte materialen door de lokale gemeenschapsleden.
Vervolgens gaan we naar de kleuterschool waar Aigul nog steeds directrice van is. De school en de gedoneerde materialen zien er goed uit. In de groentekas wordt net met het planten van tomaten en komkommer begonnen na de zware, koude winter die lang duurde dit jaar. Ook bezoeken we een groentetuin en kleine groentekas van een familie: in de kas worden zaailingen geplant voor tomaten en komkommer en in de tuin aardappelen gepoot. Op een veldje verderop staan duindoornboompjes waarvan de vruchten rijp aan vitamine C zijn.
Daarna bezoeken we het Mongoolse en Engelse taal trainingscentrum. De Kazakh kinderen krijgen hier (extra) Mongoolse en Engelse les. Alle kinderen krijgen een paar uur Mongools op school maar dat is vaak niet voldoende om het goed te leren spreken en lezen. Daarnaast moeten de kinderen vanaf de tweede klas van de middelbare school een keuze maken tussen Engels en Russisch. Tegenwoordig maken steeds meer kinderen de keuze voor Engels.
De volgende dag rijden we via het district Tsengel naar Dayan en stoppen even bij Black Lake. De weg is sneeuwvrij en we vervolgen onze weg naar het Nationale Park Altai Tavan Bogd. De kliniek bij de ingang naar het park is verlaten en wordt helaas niet meer gebruikt.
In Dayan bezoeken we een herder familie die eerder een stal gedoneerd hebben gekregen. Momenteel wordt er een grotere stal, met hun nieuwe huis eraan bevestigd op een andere locatie gebouwd. Ook al is de stal nog niet helemaal af, toch wordt van de gelegenheid gebruik gemaakt om deze in onze aanwezigheid feestelijk te openen door het rondstrooien van snoepgoed. Binnenkort wordt de stal en het huis afgebouwd en kan de familie er de volgende winter gaan wonen.
Vervolgens rijden we naar het huis van Koshkenbai, bestuurslid van onze partnerorganisatie. Het is een lange tocht die nog langer duurt omdat we behoorlijk vast komen te zitten in de modder. We besluiten uiteindelijk om lopend naar het huis van Koshkenbai te gaan. Het plastic van de groentekas, die eerder gedoneerd is, is na 2 seizoenen kapot en moet vervangen worden. We hebben nieuw plastic meegenomen dat binnenkort geplaatst gaat worden.
We overnachten bij een nomadenfamilie die nog in hun winterhuis verblijven. We worden gastvrij onthaald en het uitzicht op Khoton Nuur (Twin Lakes) is fantastisch. Ook kijken we uit op de nieuwe dierenstal die we gisteren feestelijk geopend hebben.
De volgende dag gaan we na het ontbijt een kijkje nemen bij de dierenstal van deze familie die we eerder hebben gedoneerd. Deze ziet er goed uit en heeft de dieren goed beschermd tegen de extreem koude temperaturen afgelopen winter.
We vervolgen onze reis naar naar Sogoog via National Park Altai Tavan Bogd. In Sogoog verblijven we bij Omirgul de directrice van de lagere en middelbare school en tevens bestuurslid. Hier zijn we in 2007 begonnen met groentekassen, aardappelvelden, onderwijs- en gezondheidsprojecten. Voordat we naar Omirgul gaan stoppen we bij kleuterschool Bal Bobek en zien we hoe het aardappelveld bewerkt is en de overgebleven aardappelen door een zestal mannen gepoot worden voor de oogst later dit jaar. De groentekas staat er goed bij, ook al is het plastic hier en daar wel gerepareerd. Er is net begonnen met de aanplant van komkommers en andere groenten.
Na een fijne avond bij Omirgul waar zittende en nieuwe bestuursleden zich aan elkaar voorstellen, gaan we de volgende dag projecten bezoeken in Sogoog en Nogoonnuur. We starten in Sogoog met de lagere school en zijn aanwezig bij de Mongoolse taalles van groep 6 en 7. De boeken waar de leerlingen gebruik van maken zijn vanuit het lopende programma met Wilde Ganzen gefinancierd. De boeken moesten speciaal ontwikkeld worden omdat er nog geen boeken waren met Kazakh uitleg en vertaling. Ook zijn de docenten getraind in het gebruik van interactieve onderwijsmethoden en didactische vaardigheden. Er hangt een enthousiaste sfeer in de klassen en er wordt gewerkt in groepjes waarbij gebruik wordt gemaakt van de computer. Een van de opdrachten is bv het kraken van de code van een brandkast. De leerlingen doen actief mee en hebben lol. De instructie vindt plaats in het Mongools. Het is voor de leerlingen van belang om Mongools te leren voor een goede toekomst in Mongolië. We nemen afscheid met het zingen van het schoollied. Via de kleuterschool (het gebouw is in 2019 gebouwd door de overheid en samen met Wilde Ganzen hebben we de inrichting gefinancierd) lopen we naar de slaapzalen, waar kinderen verblijven die te ver weg wonen om elke dag op en neer te gaan van huis naar school. Veel kinderen gaan alleen in de weekenden naar huis en voor sommigen gebeurt dit maar eens per maand omdat ze zo ver weg wonen. De slaapzalen zien er goed en warm uit.
Na de lunch vertrekken we naar Nogoonnuur. Dit ligt in een ander district en is een relatief nieuw project. We hebben hier voor het eerst gedoneerd aan de kleuterschool in de vorm van vloerkleden, zodat de kinderen niet meer op de koude planken hoeven te spelen. Ook zijn er eenvoudige, mobiele wasgelegenheden geplaatst, zodat de kinderen hun handen en gezicht kunnen wassen. Elk kind heeft een eigen handdoekje. Het ziet er allemaal goed uit. We bezoeken ook nog even kort de dependance waar 1 klaslokaal is met kleuters van verschillende leeftijden. Dit is niet ideaal en de gemeenschap is bezig met nieuwbouw op een andere locatie.
Dit was het laatste project dat we hebben bezocht en we rijden terug naar Olgii waar we onze laatste nacht doorbrengen voordat we terugvliegen naar Ulaanbataar .
Het was een kort maar krachtig bezoek waarin we in een paar dagen een goed beeld hebben kunnen krijgen van de verschillende projecten die we dit jaar financieren met Wilde Ganzen.